REKTYFIKACJA DROGI ŻYCIA I CECH OSOBOWOŚCI

Problemy astrologii

Metody obliczeniowe drogi życia i cech osobowości bazujące na astrologii charakteryzują się dużymi uproszczeniami prowadzącymi do przekłamania faktycznego położenia planet w stopniach i przypisanych im znakach.
Astrologia ma trzy wersje: zwrotnikową (tropikalną – używaną na Zachodzie, np. astrologia klasyczna, ewolucyjna, ) i gwiazdową (syderyczną – używaną na Wschodzie, np. astrologia wedyjska) oraz jej odłam astronomiczny uwzględniający 13 gwiazdozbiór Wężownika.
Gwiazdozbiory mogą mieć znaczenie jedynie w przypadku astrologii gwiazdowej. Zbieg Zodiaka tropikalnego znacząco rozjeżdża się z gwiezdnymi konstelacjami o tych nazwach o cały znak. Powiązanie charakteru danego wycinka czasoprzestrzeni z cechami przypisywanymi zodiakalnemu znakowi tropikalnemu nie może mieć żadnych podstaw. Można to jednak powiązać z cechami syderycznymi znaku, który aktualnie (przez ok 70 lat) jest cofnięty o jeden znak w zwrotnikowym Zodiaku. Np. archetyp syderycznego Wodnika to tropikalny Koziorożec.

Ayanamsa – przesunięcie znaków Zodiaku w odniesieniu do konstelacji gwiezdnych

Definitywne astrologiczne granice gwiazdozbiorów nie są precyzyjne, na co składa się wiele czynników, których nauka, póki co nie doprecyzowała. Nawet astronomiczne ustalenia są umowne i różnią się w zależności od szkoły.
Gwiazdozbiory są to przestrzenne sektory Kosmosu, kąty bryłowe, w których wszystkie gwiazdy o rozmaitych odległościach od Ziemi zrzutowane zostały na tzw. sferę niebieską. Gwiazdy z danego gwiazdozbioru mogą przebywać w innej odległości od siebie i w stosunku do innych gwiazd z innych gwiazdozbiorów. W starożytności znaki Zodiaku leżały [mniej więcej] na obszarze gwiazdozbiorów odpowiadających im nazwą. W wyniku ruchu precesyjnego aktualnie przesunęły się o ok. dwadzieścia parę stopni. Przykładowo, znak Barana leży prawie w całości na gwiazdozbiorze Ryb. Analogicznie, powoduje to przesunięcie kolejnych znaków zodiakalnych i rozdźwięk pomiędzy faktyczną pozycją konstelacji a Zodiakiem. [1]

Różnica między Zodiakiem zwrotnikowym a gwiazdowym nosi nazwę ayanamsy. Niemal co autor, to inna wartość ayanamsy.
Dochodzi to tego kwestia, że gwiazdowe znaki nie są równej długości po 30 stopni, jak dla uproszczenia przyjęto dla znaków tropikalnego Zodiaku, lecz są zróżnicowanej długości (np. Ryby 38 stopni, Wodnik 25 stopni…) tak, jak to przyjmują astronomowie.

Ponadto, aby obliczyć znak, trzeba przyjąć punkt odniesienia – jakąś stałą gwiazdę i przyjąć umowne ustalenia jej wędrówki przez znaki Zodiaku. Przykładowo, astrologia wedyjska przyjmuje oś Aldebaran/Antares (15 stopni w znaku Skorpiona i 15 stopni w znaku Byka).
Gdyby umownie przyjąć średni czas trwania ery na 2150 lat (pełny cykl precesji podzielony na 12) oraz jako punkt odniesienia stałą gwiazdę, tzw. gwiazdę główną (przyjmowana z jej punktem górującym) z gwiazdozbioru Barana, to można by ogólnikowo wyznaczyć następujące ery:
Baran – – 2000 p.n.e – 0 n.e – dominacja siły fizycznej, liczy się ten, kto ma siłę, oręż i armię
Byk – 0 n.e. – 2000 n.e. – dominacja pieniądza, liczy się ten, kto ma większe zasoby materialne
Bliźnięta – 2000 n.e – 4000 n.e. – dominacja informacji, liczy się ten, kto ma lepszy dostęp do informacji [2]

Taka perspektywa w wymowny sposób pokazuje biegun cienia Mocy Kreacji jako głównej tematyki rozwoju ludzkości, jaką jest poczucie władzy, wpływu i mocy sprawczej. 

Tab. 1. Trzy zodiaki

Opracowanie własne na podstawie: https://pl.frwiki.wiki/wiki/Astrologie_sid%C3%A9rale

Różne źródła astrologiczne podają różne zakresy dat, co dodatkowo wprowadza brak pewności znaku Zodiaku, zwłaszcza w momentach przejścia i potwierdza brak dokładności w ustaleniach astrologicznych.

Ponadto, rozdźwięk pomiędzy powszechnie przyjętymi znakami Zodiaku w stosunku do konstelacji gwiezdnych przypomina zjawisko rozdźwięku pomiędzy sztuczną miarą czasu (zegarek, kalendarz gregoriański) a jego odczuwalnym faktycznym upływem i pojęciem Zdrowej Istoty Czasu. Głównym czynnikiem jest zatem pojęcie i rachuba Czasu oraz założenia, co, kiedy i gdzie pojawia się w danym odcinku czasoprzestrzeni. Jako że ziemskie pojęcie czasu jest iluzją, również jego miary i wskaźniki oparte są na błędnych założeniach.

Z poziomu częstotliwości Źródła Życia – Uniwersalnej Świadomości, astronomiczne przyporządkowanie dat i znaków Zodiaku pokazuje się jako najlepszy punkt wyjściowy do aktualizacji danych horoskopowych, by przybliżyć prądy rozwojowe po zmianie matrycy życia na Ziemi.

W tym kontekście boom na „Erę Wodnika” traci przypisywany mu powszechnie sens. Nowa Era, która zakotwiczy się na Ziemi za ok. 500 – 600 lat, wyświetla się w archetypie Bliźniąt. [3] Można zatem powiedzieć, że głównym tematem nowalijek energetycznych jest dostęp do informacji w kontekście Mocy Kreacji. 

Istota rektyfikacji drogi życia i uwarunkowań osobowości w Źródle Życia  

Powszechne szkoły systemów astrologicznych przyjmują za punkt początkowy narodziny człowieka (moment odcięcia pępowiny), jako wyjście na świat do działania. Tymczasem, człowiek wychodzi niejako „gotowy”. Dusza w ciele fizycznym w łonie matki zagnieździć mogła się w momencie poczęcia a nawet w między czasie wycofać się i na jej miejsce weszła inna Dusza. Żywa Istota kształtowała się przez kilka miesięcy. Dusza Żywej Istoty mogła mieć już ustalony koncept ustawień fabrycznych dla danej Kreacji lub je w międzyczasie zmodyfikować.

Dlatego relacje pomiędzy energiami poczęcia i urodzenia dostarczają cennych informacji ukazujących uwarunkowania Duszy oraz motywacje jej wyborów, wzbogacając odczyt potencjału człowieka i uwarunkowań jego drogi życia o świadomość wzajemnych wpływów wibracyjnych widocznych w ustawieniach poczęcia i urodzenia.  

Różnica w wibracji poczęcia i urodzenia wskazuje na zmianę decyzji Duszy, co do ustawień fabrycznych Kreacji. Dusze z różnych powodów zmieniają zdanie i ustawienia Kreacji między czasem poczęcia i narodzin.

Tab. 2 Przykłady procesów rektyfikacji ustawień Kreacji

Bywa tak, że wibracja poczęcia i urodzenia pokrywają się, a nawet mogą pokryć się po rektyfikacji dokonanej w związku z dalszymi „czułymi punktami” życia, czyli inicjacjami przejścia (zmiana wcielenia w trakcie trwania aktualnej ziemskiej Kreacji).

Rektyfikacja w tym kontekście dotyczy zmiany linii czasu, życia człowieka i częstotliwości istnienia w trakcie trwania wariantu z ustawieniami fabrycznymi Duszy. To jest jak kolejne wcielenie w czasie trwania tej jednej ziemskiej Kreacji, które wiąże się ze śmierciami tożsamości.

Tym różnią się wcielenia od Kreacji – można przeżyć kilka wcieleń w jednej Kreacji bez uśmiercania ciała fizycznego, lecz na to potrzebna jest odwaga i gotowość przejścia przez tzw. „inicjację Ognia” – duchową śmierć ego i przebrzmiałych tożsamości, które przyjmowaliśmy za własne. Umiera to, kim już nie jesteśmy i rodzimy się na nowo z poszerzoną świadomością, mając zaktualizowane wzorce istnienia w polu energetycznym, co determinuje zmianę jakości doświadczenia. Wielu ludzi przeraża to, że wraz ze śmiercią tożsamości, rozpada się status quo, relacje, układy, znane strefy komfortu i odchodzi to, co zbudowane na fałszywych fundamentach.

Każdy przepracowany aspekt, który w obrazie poczęcia i urodzenia posadowiony jest w pozycji wyzwania, po integracji cienia przekształca się w neutralną energię lub nawet talent, ponieważ świadoma praca z uwarunkowaniami umożliwia przekształcanie słabości w umiejętności. Jest to wyrazem naturalnego atrybutu Istoty Światła, który polega na transformacji każdej wyjściowej energii (bez względu na jej charakter) w Czystą Świadomość.

Wtedy pomocna jest rektyfikacja horoskopu, by wyklarować aktualne ustawienia fabryczne po zmianie wcielenia.

Standardowo poczęcie oblicza się poprzez odjęcie dziewięciu miesięcy od daty urodzenia. Jeśli wiemy, że ciąża trwała znacznie krócej lub dłużej, informacje te pomogą ustalić w Źródle Życia adekwatny przedział czasu do odjęcia, by zyskać dokładniejszy obraz wibracyjny momentu poczęcia. Jeszcze dokładniejsze ustalenie poczęcia możliwe jest, gdy możemy zidentyfikować czas trwania ostatniej miesiączki matki. Medycznie pod uwagę bierze się pierwszy dzień menstruacji, a w Źródle Życia także ostatni. Najtrudniejszym elementem do identyfikacji jest dokładna godzina poczęcia, lecz można to określić poprzez wgląd jasnowidzący w Czystym Świetle.   

Znalezienie się w miejscu przestrzeni wariantów dotyczących wyboru tunelu narodzin nie jest równoznaczne z poczęciem, jest bardziej podjęciem przez Duszę decyzji o chęci wcielenia, z którego jeszcze może się wycofać i ma do wyboru różne warianty ustawień fabrycznych odzwierciedlonych następnie w dacie poczęcia i jej relacji z datą urodzenia.

Tych, którzy urodzili się w czasie ok. trzech ostatnich miesięcy roku i wybrali poczęcie na początku pierwszych trzech miesięcy, można zaliczyć raczej do Dusz, które były zdecydowane na konkretne ustawienia wyjściowe dla swej ziemskiej Kreacji.

Dusze, które dokonały zmian w ustawieniach między poczęciem i narodzinami, a w szczególności ci, którzy mają daty na progu zmian znaku Zodiaku (tak różnie przyporządkowanych w kalendarzu), często borykają się z podświadomym programem niechęci do identyfikacji i klarownego samookreślenia. Pozostawanie w stanie niedookreślonym kojarzy się z eteryczną wyjątkowością lub daje poczucie schronienia przed konsekwencjami zajęcia określonego stanowiska. Ucieczka od odpowiedzialności, która kryje się w energii trudnej do określenia, daje złudzenie ulgi od ciężaru lęku związanego z niechęcią do cienia, który nie został rozpoznany i zintegrowany. Widoczne jest w tym doświadczenie zagubienia związane z poczuciem tożsamości i obawą przed obliczem, z którym nie chcemy mieć nic wspólnego. To wszystko wskazuje również na zniekształcone wzorce na osi abstrakcja – konkret. To, co abstrakcyjne, nieokreślone wydaje się tajemnicze, enigmatyczne, niedostępne i niemożliwe do pochwycenia. Nie chce „dać się złapać” ten, kto przed czymś ucieka. Bycie „poza zasięgiem” lub w energii niemożliwej do zaszufladkowania daje poczucie atrakcyjności i oryginalności. To także złudzenie uduchowienia, ponieważ to, co abstrakcyjne wydaje się eteryczne, lekkie, z innej planety, wręcz poetyckie w swej ulotności. Te programy efemeryczności mają także swój mechanizm kompensacji energii – gdzieś przejawiać będzie się siermiężny ciężar, plama na tożsamości toporna niczym betonowa łata.     

Skąd zatem trafione interpretacje horoskopów przy tych wszystkich nieścisłościach?

W Źródle Życia pojawia się następujące wyjaśnienie:

Jako że w sieci Kreacji nie ma przypadków, ponieważ synchronia jest precyzyjnym zegarem odzwierciedlającym naturalną Zasadę Adekwatności i inne Naturalne Prawa, interpretacje niosą ze sobą ładunek inspiracji odpowiadający na pragnienie człowieka, by nie tyle zidentyfikować swoje uwarunkowania i rozwijać się, co sobie pomóc i zakończyć niechciane sytuacje. Moc osobistej woli może nakierować człowieka na wzorce i mechanizmy uwarunkowań, na które dobrze, aby zwrócił uwagę. Lub wręcz odwrotnie – ukryty autosabotaż może zatrzymać w stanie dezinformacji i zniechęcenia do samopoznania. Z tego powodu w analizach astrologicznych odczyty uwarunkowań mogą pokrywać się (choć w zależności od przyjętej szkoły obliczeń zjawiska te ukazują się jako sterowane przez inne sygnifikatory) lub z tego samego powodu będą się zupełnie różnić.

Ponadto, warto zwrócić uwagę na to, na jakiej matrycy Życia zakotwiczona jest świadomość danego człowieka. Większość ludzi żyje w podpięciu do świadomości zbiorowej, która wibruje echem zapadającej się matrycy trójwymiarowej. Największe prawdopodobieństwo, że powszechne interpretacje horoskopów nie będą sprawdzać się, występuje w przypadku ludzi intensywnie rozwijających się i funkcjonujących na nowej wielopoziomowej matrycy. 

Wnioski:

Wszelkie analizy osobowości bazujące na dokładnej dacie urodzenia z miejscem i godziną są raczej punktem wyjścia do dogłębnej rektyfikacji ustawień fabrycznych w Źródle Życia.

Z uwagi na chaos informacyjny i brak absolutnie dokładnych ustaleń, które bardzo precyzyjnie odzwierciedlałyby ruch gwiazd, istniejące ustalenia są względne, niedokładne i wpływają na określenie planet w znakach. Kwestionuje się także same charakterystki znaków.

Wszelkie analizy pochodne i bazujące na astrologii, np. Human Design i bazujący na nim Gene Keys, noszą w sobie dziedzictwo astrologicznych nieścisłości.

Metody identyfikacji potencjału i drogi życia oparte na pewnych danych obliczeniowych bliższe są numerologii, lecz i tu należy uważać na różne szkoły przyporządkowania wartości liczbowych do liter czy sposoby obliczania potencjałów.

Jednocześnie, bez względu na trafność analiz potencjału człowieka, synchronia i wola samopoznania zawsze naprowadzają nas na istotne informacje, które inspirują do świadomej pracy ze sobą i wyzwolenia z blokujących uwarunkowań.

Jeśli kroczymy ścieżką harmonizacji zdrowych wzorców istnienia, w naturalny sposób pojawiają się wzorce do integracji, by dostrajać się do zdrowej częstotliwości. Zawsze będzie to korzystne, nigdy strata czasu (jak np. w przypadku podejścia astralnego opartego na rytualizmie i iluzjach wiedzy, gdzie trwonimy czas i zasoby na pseudo oczyszczanie źle zidentyfikowanych obciążeń). 

Gazetowe horoskopy i założenia astrologii klasycznej niewiele mają wspólnego w obecnych czasach z faktycznym położeniem gwiazdozbiorów. Wszelkie podjęte dotąd próby ujednolicenia czy „naprawy” nie rozwiązują kwestii technicznych, które pozostają dalej aktualne, aż zwolennicy Zodiaku tropikalnego otworzą się na aktualizacje systemowe.

Jeśli chcemy powoływać się na ruch niebios gwiaździstych i na tej podstawie prognozować charakterystykę osobowości danego odcinka czasoprzestrzeni, miejmy na uwadze daty astronomiczne, pamiętając jednocześnie o umowności miar i wskaźników przyjętych dla określania cech gwiazd i gwiazdozbiorów (wielkość, prędkość ruchu, czas obrotu o 360 stopni, położenie względem siebie, itd.).

Rektyfikacja horoskopów zakłada czystą intencję wyznaczenia przez Mądrość Wszechświata momentu najbliższego Uniwersalnej Prawdzie, która odzwierciedla autentyczne uwarunkowania człowieka oraz kierunek jego rozwoju, uwzględniając rzeczywiste inicjacje przejścia, jeśli takich doświadczył.

Rektyfikacja uświadamia, że analogicznie jak w Planie Istnienia, mamy plan podstawowy – wyjściowe ramy i uwarunkowania funkcjonowania oraz plan przykrycia – aktualizację potencjału i ram rozwoju.

Kluczowa jest świadomość, że cokolwiek wynika z analiz energetycznych, człowiek jest obdarzony Wolną Wolą i gwiazdy nie są w stanie mu niczego narzucić. Mogą go co najwyżej uczynić nieco bardziej skłonnym ku temu, czy innemu, ale z tymi uwarunkowaniami może pracować, co jest jednym z celów tworzenia Kreacji przez Duszę.

Bibliografia

[1] [2] [3] http://www.kazeku.pl/astro/wodnik.html